Un dos nenos, convertido en combatente e tras experimentar en si mesmo o desmoronamento que o induce a terminar de escribila, saberá que o vello mestre é un dos mortos e desaparecidos,
deixando ese oco, esa débeda que irá incluso máis alá do límite da súa propia vida cando por fin se poñan os medios para atopar os restos e lle pida a un amigo que a salde no seu nome.
Esta é unha novela sobre a expiación, mais detrás está tamén o arrepío da violencia, a viaxe ao seu tempo, aos seus lugares, á persistencia inescrutable do ser primario ou a sorte de xeira escura do racional. Tamén á violencia do esquecemento, ese talude, ese noiro que quizais só sexa posible salvar regresando precisamente á inocencia (a redacción) do propio ser orixinario.
{title} {text}
Olegario Sotelo Blanco (Quintela de Mazaira, 1945) editor, empresario e autor de numerosos libros de narrativa e mais ensaio publica o seu libro de memorias O neno pastor que venceu o lobo. Lembranzas dun galego emigrado en Cataluña. Olegario percorre neste...
Por Armando Requeixo. Un pobo que non lembra a súa historia, as súas tradicións e os seus devanceiros é un pobo que deixou de existir. Para afianzar o presente, para viabilizar un futuro é imprescindible gardar memoria do que viñemos sendo. Os...
